Ιδιωτικός Vs Δημόσιος

Τι μπορεί να διδάξει ο ιδιωτικός τομέας στον δημόσιο

Άποψη για το θέμα το οποίο προέκυψε με τους εκπαιδευτικούς δεν έχω. Ως εργαζόμενος όμως στον ιδιωτικό τομέα εδώ και μια εικοσαετία έχω ξεκάθαρη άποψη για την διαφορά του ιδιωτικού τομέα και του δημόσιου. Ξέρω… όλοι έχουμε. Μιλάμε για την διαφορά στην μισθοδοσία και τους ψηλούς μισθούς του δημόσιου τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικό. Μιλάμε για τις συνθήκες εργασίας οι οποίες σε πολλές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα είναι κάτω του μετρίου. Μιλάμε για την μηδαμινή εξασφάλιση που έχουν οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα σε σχέση με αυτούς του δημοσίου σε περίπτωση απομάκρυνσης τους από τις θέσεις εργασίας τους. Μιλάμε για πολλά παρόμοια….τα οποία όμως πιστεύω δεν αποτελούν την πηγή του προβλήματος αλλά τις συνέπειες του.Το πρόβλημα του δημόσιου τομέα πηγάζει ξεκάθαρα από την μονιμότητα. Το κράτος κάνει «συμβόλαιο» με τον κάθε υπάλληλο τον οποίο προσλαμβάνει ότι θα τον εργοδοτεί για την υπόλοιπη του ζωή. Δίνει λευκή επιταγή ότι δεν πρόκειται ποτέ ξανά να εξετάσει την εξέλιξη του. Αν πέντε ή δέκα χρόνια μετά την πρόσληψη του έχει ακόμα την δυνατότητα να προσφέρει όλα όσα πρέπει να προσφέρει. Και όλα αυτά την στιγμή που όλοι γνωρίζουμε ότι οι πλείστες προσλήψεις στον δημόσιο τομέα γίνονται ή γίνονταν με λανθασμένες διαδικασίες (βλ. κατάλογο διοριστέων) ή με όχι και τόσο διαφανείς διαδικασίες (βλ. ρουσφέτι και βόλεμα).Όχι όμως στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος με τα ελαττώματα που μπορεί να έχει (και έχει) λέξεις όπως «μονιμότητα» δεν ισχύουν. Ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε επιχειρηματίας και η κάθε εταιρεία πρέπει καθημερινά να αποδεικνύουν την αξία τους και τις γνώσεις τους. Πρέπει καθημερινά να βρίσκουν τρόπους να είναι αλλά και να αποδεικνύουν ότι είναι καλύτεροι από τους ανταγωνιστές τους. Το αποτέλεσμα; Εξέλιξη, βελτίωση, ανάπτυξη. Και για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το κατανοήσουν τα πράγματα είναι απλά. Δεν θα πληρωθούν στο τέλος του μήνα.Την ίδια ώρα λοιπόν που η «αβεβαιότητα» στον ιδιωτικό τομέα και η ανάγκη για εξέλιξη φέρνει την ανάπτυξη και μας παίρνει μπροστά, στον δημόσιο τομέα μιλάνε ακόμα για κεκτημένα. Είναι αυτό κακό; Στην περίπτωση μας δυστυχώς ναι. Γιατί απλά τα κεκτημένα είναι αυτά που αν δεν χρησιμοποιούνται για το γενικό καλό αλλά για το προσωπικό όφελος, τότε φέρνουν την στασιμότητα. Η αλλαγή άλλωστε δεν ήρθε ποτέ από την «σιγουριά» αλλά μονάχα από ανθρώπους που δεν είχαν άλλη επιλογή από το να βελτιωθούν και να εξελιχθούν. Αν είναι λοιπόν μια συμβουλή που πιστεύω ότι μπορεί να δώσει ο ιδιωτικός τομέας στον δημόσιο δεν είναι άλλη από το να σταματήσει η «μονιμότητα» και τότε είμαι πεπεισμένος ότι η εξέλιξη θα έρθει πολύ πιο νωρίς.

Share this post